Blog
Het Goede Moment
“Ik heb in mijn loopbaan verschillende banen gehad. Elke keer als ik het niet meer naar mijn zin had of zich een nieuwe uitdaging voordeed, stapte ik gewoon over naar een andere baan. Maar ik merk dat die strategie op mijn leeftijd niet meer voor mij werkt.”
Ik kwam haar tegen op een borrel en raakte met haar in gesprek.
Ze vertelde dat zij haar huidige werk alweer een poosje doet, maar dat het haar steeds minder voldoening geeft. Ze mist het plezier en de zingeving in het werk en ze heeft het gevoel dat ze zichzelf te kort doet.
Ze ziet alle veranderingen binnen de organisatie met lede ogen aan en ervaart ook steeds vaker dat haar werkzaamheden en loyaliteit niet meer zo gewaardeerd worden als voorheen. Andere (soms jongere) collega’s weten zichzelf beter te presenteren, krijgen daardoor in haar ogen meer waardering, leukere opdrachten en promotiekansen.
Met haar leidinggevende heeft ze wel eens een gesprek over haar functioneren en haar toekomst, maar eerlijk gezegd heeft ze geen flauw idee wat ze nu nog verder wil, behalve meer plezier en iets doen wat er toe doet.
Hoewel de arbeidsvoorwaarden op zich goed zijn, zegt ze dat dat niet meer voldoende is. Haar omgeving vindt dat ze het goed getroffen heeft, maar zij voelt zich vooral onrustig, ontevreden en steeds ongeïnteresseerder worden.
“Het liefst wil ik weg, maar ik heb geen idee wat ik dan moet gaan doen.”
Op zondagavond ziet ze steeds meer op tegen de nieuwe werkweek. Ze ligt ’s nachts wakker en piekert hoe het nu verder moet. Ze heeft geen idee wat ze dan wel wil en al helemaal niet hoe ze dat zou moeten aanpakken.
Met haar gepieker draait ze rond in cirkels. Ze deelt haar frustraties met directe mensen om zich heen, maar die kunnen haar ook niet verder helpen en lijken steeds minder geïnteresseerd in haar verhaal.
Ze leest allerhande zelfhulpboeken en neemt zich elke keer voor om er nu echt werk van te maken. Maar ze blijft hangen in halfslachtige voornemens en acties.
Eigenlijk wacht ze op het Goede Moment.
Op het moment dat er zich iets aandient en zij kan instappen.
Ik ontneem haar de illusie en verklap haar: dat moment gaat niet komen!
Wil ze echt dat er iets gaat veranderen in haar werk, dan zal ze toch zelf de regie moeten pakken, zal ze zelf krachtige keuzes moeten maken! En om dat te kunnen doen, moet zij zichzelf serieus gaan nemen.
Dat betekent uitzoeken wat ze nu echt wil. En als ze daar zelf niet uitkomt, op zoek gaan naar iemand die haar kan helpen om dat uit te zoeken. Die haar kwaliteiten en verlangens boven tafel weet te krijgen en haar kan leren hoe ze een eerstvolgende kleine stap kan zetten om daadwerkelijk iets te veranderen. En laten zien dat er meer mogelijk is dan dat je op het eerste gezicht zou denken. Mogelijk hoeft ze niet eens van werkgever te veranderen!
En jij?
Blijf jij ook wachten op het Goede Moment of neem je de regie over je eigen loopbaan?