Blog

Uitdaging? Of toch een probleem?

“We hebben geen probleem, maar een uitdaging!”

Er zijn organisaties waar het P-woord niet meer genoemd mag worden. Elk obstakel dat je tegenkomt, dien je om te buigen naar een uitdaging of mogelijkheid.

 

Terwijl het benoemen van het probleem vaak voor duidelijkheid zorgt waarom je iets zou willen aanpakken. Je hebt last van iets en de mate waarin je er last van hebt draagt bij aan het al of niet willen oplossen van het probleem.

 

Stel, je werkt in een team waarbinnen een groot verloop is. Het werk stapelt zich op, mensen trekken zich terug in hun eigen werkzaamheden en je weet eigenlijk niet hoe je al het werk gedaan moet krijgen. Je trekt aan de bel, geeft aan dat het toch echt tijd wordt om het probleem in het gezicht te kijken, want het gaat niet goed. Je krijgt echter weinig gehoor.

 

Je collega’s en teammanager zeggen je dat je niet te negatief moet denken (in problemen dus), maar het moet zien als een kans en uitdaging: immer alles ligt open (in hun ogen), dus er kan ook van alles.

 

Alleen jij ziet het niet zo. Je merkt aan jezelf dat je juist vastdraait. Je probeert het vanuit het perspectief van je collega’s te zien. Je zegt tegen jezelf dat het allemaal wel los zal lopen, dat je jezelf niet zo in de weg moet gaan zitten. Als je collega’s het kunnen, waarom kan jij het dan niet?

 

Je probeert je aan te passen, gaat je anders opstellen en houdt wat vaker je mond als je weer eens tegen iets aan loopt. En soms lukt het niet om je mond te houden en spreek je je toch weer uit. Je merkt dat het niet echt gewaardeerd wordt en je baalt achteraf dat je niet in staat was om je mond te houden.

 

Uit eigen ervaring weet ik dat je op deze manier het echte probleem voor je uit blijft schuiven en er weinig verandert. Het kan zelfs zover gaan, dat je het helemaal bij jezelf gaat leggen. Dat je denkt dat er iets mis is met jou. Dat het ligt aan jouw opstelling en manier van doen en denken. En dit resulteert in onzekerheid en misschien wel een negatief zelfbeeld. Met alle gevolgen van dien…

 

Het voor jezelf erkennen dat je wel degelijk een probleem ervaart (in tegenstelling tot je collega’s) en het onderzoeken ervan, geeft inzicht in waar je tegenaan loopt en wat je ervoor in de plaats wilt. Het biedt handvatten voor veranderingen en verlangens. En vanuit daar kun je concrete stappen ondernemen om iets te veranderen aan de situatie.

 

In dit geval kun je voor jezelf onderzoeken: waarom is het voor jou een probleem dat er binnen je team niets gebeurt met het grote verloop? Wat is je grootste zorg? Raakt het mogelijk aan een van je waarden? Wat zou je ervoor in de plaats willen? Wat heb je nodig? Wat kun/wil je zelf oppakken en wat hoort bij de organisatie? En wat is dan vervolgens je keuze?

 

Dus als je een probleem in je werk ervaart, onderdruk deze dan niet door het (geforceerd) om te zetten in een uitdaging. Neem het serieus door het te onderzoeken. Kijk in hoeverre en op welke manier je er last van hebt. Want de mate waarin je last hebt van het probleem, bepaalt uiteindelijk of je er ook daadwerkelijk iets aan wilt en gaat doen.

 

En natuurlijk, uitdagingen zijn er ook! Dingen die je stretchen, die je helpen om net iets verder te komen dan je dacht. Die een beroep doen op je talenten en vaardigheden.

Je herkent het vaak aan het gevoel van een lichte spanning en enthousiasme.

Ga er dan helemaal voor!